Deel 8: Aan alles komt een einde…

Over twee dagen ben ik weer in Nederland. Na 5,5 maand in Nepal te hebben gespendeerd zit mijn tijd er bijna op, mijn afstudeeronderzoek is ingeleverd en ik ben al aan het voorbereiden op de terugvlucht. De laatste maand heb ik echter nog het nodige beleefd. Om van mijn laatste dagen in Nepal optimaal te kunnen genieten had ik nog wat vrije tijd ingepland om het een en ander te bezichtigen. Hieronder volgt een kort verslag!

Bandipur

Op zondag 8 januari moest ik mijn conceptversie van het onderzoek aanleveren. De week voorafgaand aan 8 januari heb ik dan ook veel achter de computer gezeten. Om even van alle stress te bekomen heb ik op maandag 9 januari al vroeg in de morgen de bus gepakt naar Bandipur. Bandipur is een klein, sfeervol bergdorpje, dat wordt bewoond door de Newari, de oorspronkelijke bewoners van de Kathmandu vallei, en gekenmerkt wordt door de oud-Nepalese architectuur. Het ligt op ongeveer 8 uur rijden vanaf Banepa. Ik heb er de hele dag voor in de bus moeten zitten en kwam tegen de avond pas aan, maar het is een fantastisch dorpje.

Bandipur ligt bovenop een berg en biedt daardoor een prachtig uitzicht op de Himalaya. De volgende morgen ben ik vroeg opgestaan, omdat het uitzicht op de Himalaya in de morgen erg spectaculair schijnt te zijn. Na het ontbijt ben ik naar de beruchte uitkijkplaats gewandeld en inderdaad, het uitzicht was er geweldig. Bandipur ligt op circa 1.030 meter hoogte en in de morgen hangt er een dikke mist in het dal. Hierdoor lijkt het net alsof je in de wolken bent. Erg gaaf! Zie de foto hieronder…

Verder heb ik in Bandipur nog een aantal andere trekpleisters zoals de Thani Mai tempel bezocht, en heb ik een day hike gedaan naar Ramkot, een sfeervol dorpje op twee uur wandelen van Bandipur. Daarnaast heb ik natuurlijk van de rust en het heerlijke Nepalese eten genoten. In Bandipur valt verder niet bijzonder veel te beleven, dus na drie dagen ben ik weer teruggekeerd naar Banepa. Desalniettemin een echte aanrader!

Bhaktapur

Op 17 januari heb ik een bezoekje gebracht aan Bhaktapur. Bhaktapur wordt door velen beschouwd als de stad met de mooiste architectuur van het land. Het is een historische stadje vlakbij Kathmandu, waar de tijd een paar jaar heeft stilgestaan. De stad is gevuld met kleermakers en schoenmakers, er is een plein waar aardewerk en potten nog met de hand worden gemaakt, moeders wassen kleren in een teiltje voor het huis en dorpsbewoners wassen/douchen zich gezamenlijk bij de waterbron. Helaas, heeft de aardbeving van 2015 behoorlijk wat schade aangericht in Bhaktapur, waardoor veel gebouwen verloren zijn gegaan. Desalniettemin staan er nog een aantal prachtige tempels overeind. Zie de foto’s hieronder.

Bhaktapur wordt inderdaad gekenmerkt door prachtige architectuur, echter hangt hier ook een behoorlijk prijskaartje aan. Toeristen moeten 12 euro betalen om de stad te betreden. Dit geld wordt echter besteed aan de renovatie van de beschadigde gebouwen, een goed doel dus.

Chitwan

Het laatste weekend van mijn tijd in Nepal heb ik in National Park Chitwan doorgebracht. Chitwan is het meest toeristische wildlife park van Nepal. Hier kun je onder andere wilde olifanten, neushoorns, tijgers en krokodillen in de vrije natuur bewonderen. Helaas zijn de wegen in Nepal behoorlijk slecht, dus vanaf Banepa is het plusminus 11 uur in de bus zitten, maar het was het zeker waard. Ik had een All-in pakket genomen, waarbij transfers van en naar het hotel, eten en een aantal parkactiviteiten naar keuze, inbegrepen zijn.

Op zaterdag ben ik vroeg vertrokken, en door de lange busreis kwam ik eind van de middag aan bij Chitwan. Hier werd ik opgepikt door de hotelmanager die mij met een jeep naar het hotel heeft gebracht. Na een late lunch heeft de hotelmanager mij meegenomen naar het park, waar wij te voet door het park gewandeld hebben. Hij werkt al meer dan twintig jaar in het park en bleek behoorlijk deskundig in het herkennen van dieren, vogels, voetsporen en plantensoorten. In het park hadden we nog geen 100 meter gewandeld of de eerste neushoorn dook al op aan de andere kant van de rivier. Het is geweldig om zo’n beest in de natuurlijke habitat te zien. Na nog geen 500 meter verder te hebben gewandeld kwamen we een olifant tegen. Deze olifant kwam recht op ons af en stak de rivier over. Het beest passeerde ons op circa 6 a 7 meter afstand. Best spannend, maar ook bijzonder mooi. Verder vliegen de felgekleurde vogels in het park je om de oren. Prachtige vogels als de ijsvogel kom je daar in veelvoud tegen. In de avond zijn we naar een culturele dansvoorstelling geweest in het centrum, dit was leuk maar niet heel bijzonder. Vervolgens ben ik op tijd gaan slapen na een vermoeiende dag.

De volgende dag stonden de geplande parkactiviteiten op het programma. In de morgen ben ik om 08:30 uur, met een aantal andere parkgangers en een gids, met een grote kano het water opgegaan om krokodillen (en andere dieren) te spotten. Erg gaaf om in zo’n kano tussen de krokodillen te drijven. Naast een heleboel krokodillen hebben we ook een neushoorn, herten en verschillende vogels gezien.

Aan het eind van de ochtend stond de Jungle Walk op het programma. De andere hotelgasten wouden allemaal met de Jeep Safari mee, dus ik was de enige die de Jungle Walk ging doen. Beveiligd door twee gidsen met allebei een houten stok zijn we met zijn drieën de jungle ingewandeld. Die twee stokken zijn inderdaad bedoeld om je te wapenen, want je kan letterlijk oog in oog komen te staan met een tijger, olifant of neushoorn. Voorafgaand aan de wandeling kreeg ik dan ook duidelijke instructies over hoe te handelen als je oog in oog staat met een tijger, agressieve olifant of neushoorn. Helaas, zat het tijdens de Jungle Walk niet mee. Afgezien van krokodillen, herten en veel vogels geen tijgers, olifanten of neushoorns kunnen spotten.

Aan het eind van de middag stond de Elephant Ride op het programma. De naam zegt het al; dwars door de jungle op de rug van een olifant! Dit was wellicht het meest spectaculaire van alle activiteiten. Het is een behoorlijke ruige, hobbelige rit en het zit niet erg comfortabel, maar vanaf de rug van een olifant heb je perfect uitzicht over de jungle. Daarnaast is het één van de veiligste manieren om door de jungle te gaan, omdat een olifant in principe door alle dieren met rust gelaten wordt. Het was een rit van 1,5 uur en een behoorlijk lange tocht, maar helaas ook ditmaal geen neushoorns, olifanten of tijgers. Desondanks was de rit op zichzelf al heel bijzonder. Samenvattend kan ik zeggen dat het bezoekje aan National Park Chitwan één van de hoogtepunten was van mijn reis.

Aan alles komt een eind, zo ook aan mijn avontuur in Nepal. De afgelopen maanden heb ik geweldige dingen mee mogen maken. Ik heb een compleet andere wereld leren kennen. Een wereld waarin niet alles voor het grijpen ligt, waar mensen dagelijks honger lijden, geen geld hebben om nieuwe kleren te kopen, geen geld hebben om hun kinderen naar school te sturen, in een zwaar beschadigd huis wonen of simpelweg twee uur moeten wandelen voor veilig drinkwater. Desalniettemin kan ik stellen dat de Nepalezen geweldige mensen zijn. Ondanks de armoede zijn ze óntzettend vriendelijk, en daar kunnen veel westerlingen nog wat van leren. Daarnaast heb ik natuurlijk ook veel mogen leren over de Nepalese cultuur, de omgangsnormen, heb ik veel steden en dorpen mogen bezoeken, een reis mogen maken door de Himalaya, heb ik een bezoek gebracht aan Chitwan en heb ik, zoals jullie van mij gewend zijn, de Nepalese keuken uitgebreid verkend. Een en al dankbaarheid voor alles! En nu ga ik weer verder met de tas inpakken.

Tot gauw!